Wees eerlijk – weet u het soms ook even niet? De wereld is in transitie en vraagt om belangrijke veranderingen van alle organisaties. Hoe gaat u daar als leidinggevende of bestuurder mee om? Een gedeelde visie is nodig om samen doelen te bereiken. Maar om te groeien moet je bereid zijn om het raamwerk van waaruit je naar de wereld kijkt, ter discussie te stellen: Klopt het nog wel wat we samen denken en doen?
Dat is spannend, want het raakt aan zekerheden en verworvenheden, aan blinde vlekken en schaduwkanten. Vaak zijn we daar ook niet zo goed in: Als team samen bewust uit de ‘comfort zone’ stappen en ons perspectief op onze organisatie en het samenwerken kritisch onder de loep nemen. Benoemen wat nog niet uitgesproken maar wel ervaren wordt. En toch zit daar de grootste ruimte voor groei, als team en organisatie.
Een systemisch perspectief biedt houvast bij het verkennen van onbekend terrein. Door vanuit een organisatie- of teamopstelling te kijken naar de dynamiek tussen de onderdelen in het systeem, ontstaat er ruimte. Ruimte om voorbij een oordeel te ervaren waar het loopt en waar het stokt. Het brengt teams letterlijk in beweging omdat ieder ervaart wat nodig is. Het leert teams meer speelruimte te ontwikkelen voor verandering. Voorbij rigide sturing en vanuit een dieper vertrouwen.